Baba’nın Sevgisini Bilir misiniz?

Bir dostum anlatmıştı;

Babanın evlat sevgisinin şaha kalktığı coştuğu bir ortamdı belki.

Evladının sesini duyabilmek mutluluğun erişilmezidir baba için.

Bu mutluluğu yaşama olgusunda.

Oğlunu telefonla arar bir baba.

Mutlu duygularını paylaşım ortamında.

Ve karşısındaki ses yanıt verir,

Baba henüz bir söylemde bulunamadan;

• Babacığım bir dakika… Öyle meşgulüm ki! Kapat telefonu. Sana ayırabilecek zamanım hiç yok. Ben seni sonra ararım…

Baba bekler, bekler…

Umutla, heyecanla oğlunun aramasını uzuuun süre….

Yoktur olgularda ve sonuçlarında!

Tüm umutlarını yitirince baba,

içtenlikli komşusuna gider ve;

• Kendimi iyi hissetmiyorum

der. Ve hemen ekler;

• Ben ölürsem, eğer beni siz defnedin. Ne olur yardımını esirgeme

der komşusuna.

• Ancak bir isteğim var sizlerden. Ne olur oğluma haber vermeyin, üzülmesin. İşleri vardır. Belki zamanı yoktur!

Neden sonra aradan aylar geçer.

Oğlunun aklına gelir babasını.

Arar…

Telefonda ulaşamayınca çıkar gelir ama baba yok ortalarda!…

Babanın vasiyeti vardır ve sevgili oğluna,

Anlatılır…

Mehmet KAYALI