Hani intihar ediyorsun ya!

Hani intihar ediyorsun ya! Aslında hiç iyi etmiyorsun.

Eğer evliysen, eşin bu kara haberi duyduğunda ne oluyor biliyor musun?

Bu bana nasıl yapılır, yalnız bırakılmayı bana nasıl reva gördün, dediğini duyar mısın?

Ya çocukların varsa?

O çocuklar nasıl büyüyecek bilir misin?

Senin intihar ettiğin bir çırpıda söylenecek bir hadise değil ki, çocuklara...

Yaşama veda etmene her neyse sebep, çözmeden çekip gitmek...

Ardında töhmet altında insanlar bırakmak olur mu?

İşin de problem olabilir, eşinle de olabilir, çocuğunla da...

Borcun da olabilir...

Borç kapatılır, işten ayrılınabilir, gerekirse eşten de, ya çocuktan, onlar nasıl bırakılır hayatın engebelerinde, hiç kapatılamayacak bir eksikle...

Gerekirse dağ başında tek başına da yaşayabilirsin...

Ama geride bıraktıkların nasıl yaşayacak sensiz?

Evde sofra kurulacak, sen yoksun, geçmişte yaptıklarınızı kalanlar yapmaya kalktığında sen yoksun...

Eşin kimin omuzuna baş koyup ferahlayacak, göğüsleyecek yaşamın getirdiklerini, hiç düşündün mü?

Kapanma içine, dök, sana, sence eziyet edenlere yaptıkları yanlışları, bağır-çağır, dağıt ortalığı, belki de sessizliğindendir üstüne gelişleri...

Haklarında yasal yollara başvur ama intihara asla başvurma...

Beden cansız olduğunda, sana birileri denk gelecek.

Sonra bir feryat kopacak mahalde...

İnanamayacaklar yaptığına.

Kimisi de; belliydi, son zamanlarda şundan, bundan sıkıntı yaşıyordu, diyecekler...

Haber verilen savcı yanına gelecek, saatler süren bir inceleme sonrası en yakın morga kaldırılacaksın.

Yıkanıp, kefenlendikten sonra ilaçlanıp, soğuk bir kabinin raylı çekmecesine konacaksın, bir-iki gün orda bekleyeceksin defnedilmeyi.

Eşin seni morgda görmek için yanına gelecek, çocukların olan-bitenden habersiz elbet.

Ve ilaçlı olduğun için oradaki görevliye ısrar da edilse, belki de, yüzüne son bir kez elini dahi süremeyecek...

Sonra, etraftaki kimileri, intiharın hakkında “şundan sebep oldu” diyecekler.

Ama o gün orda dediklerini adalete sıra gelince belki de söylemeyecekler...

Eğer anlatmışsan her ailede olası kimi sıkıntılarını birilerine ve de varsa bir miktar borcun...

İşte tam da olayın kime yıkılacağı bellidir artık.

Ölen öldü, kalan olası müsebbibi kurtarma günüdür artık...

Suç kalır muhtemelen en masum olana...

Çünkü adalet maddi delillerle, beyanlarla işler...

Beyan edilmezse adalet de kalır çaresiz.

İşinden ayrıl, eşinden ayrıl, bunlar dünyanın sonu değil.

Yeter ki kendi sonunu hazırlama...

Düşün seninle, senden olanları...

Her halde onları yalnız bırakma, emin ol ki onlar seninle her halde var olacaklardır...

Ögeyi Oylayın
(39 oy)

Yorum ekle


Güvenlik kodu
Yenile

Yorumlar  

#6 Hikmet AYDINCAK 01-12-2013 00:27
Orhan Bey, elinize sağlık. İntiharların çözüm olmadığını ne kadar güzel anlatmışsınız. Günler ne kadar zor geçerse geçsin, geçmeye mahkumdur. Bu zor günlerde kişilerin karşılaştıkları bütün olumsuzluklara rağmen, sonuç ne olursa olsun önemli değil, ama intihar olmasın!
İntihar etmek, kişinin kendisine, SEVDİKLERİNE, meslektaşlarına ihanet etmesiyle eş değerdir. Yaşama devam etmek için bin bir tane alternatif var. Yaşamaya devam...
Alıntı
#5 Orhan ORHUN 29-11-2013 17:58
Militer vesayetin hak gaspı ve uyguladığı baskılarla mağdur ve mazlum hale getirdiği Assubayların yaşamı tehlike altında “SOS” veriyor.
Onlarca yıldır askeri zevat tarafından yanlış bilgilendirilen ve yönlendirilen siyasiler; yaklaşan seçimlerde bir buçuk milyon oy potansiyeline sahip Assubay ailesinin sıkıntı ve ihtiyaçlarına artık cevap vermek zorundadır.
Assubaylar;
Oyalama,
Kandırma,
Hak gaspına,
Amir keyfiyetiyle baskı ve zulmün sebep olduğu intiharlara…
ARTIK YETER DİYOR !
Alıntı
#4 MEHMET KAYALI 26-11-2013 20:55
Sevgili Orhan Kaya, bu güzel hayata bağlayıcı önerilerin umutsuzlara umut vermesi dileğimdir.
Alıntı
#3 MEHMET KAYALI 26-11-2013 20:51
Kurtulduğunu sanmak büyük haksızlıktır canına kıymakla geride kalanları acıya boğarak sevdiklerine üzüntü bırakarak acıların en büyüğüdür. Nedensiz ölüm.Bir an bile yaşamanın tadının değeri sevdiklerinle paylaşım tanımlanamaz. Sizlere mutlu yaşam dilerim, yaşam yaşamaya değer.
Alıntı
#2 MEHMET KAYALI 26-11-2013 20:45
Savunması yapılamaz elbette,ölüm kurtuluş değildir.Geride kalanlara nedensiz ölüm payı bırakılarak. Geride kalanların kıvançlı yaşamları sürerken unutulmayacak acılı bir mirası hak etmezler mutsuz anılarla anılmak ve sevdiklerini acılara boğma hakkı kimseye verilmemiştir.
Alıntı
#1 Ersen Gürpınar 26-11-2013 11:19
İntihar elbette çözüm değil; gerçi o an neler yaşanır insanın ruhunda nasıl bir fırtına kopar bilemiyoruz ama meslektaşlarımızı intihara sürükleyen nedenlerin başında bizlere yapılan sosyal,ekonomik ve insani haksızlıkların olduğunu biliyoruz. Ben amirin mobbingi, hakareti yüzünden intihar eden arkadaşlarım adına hep, canına madem kıyıyorsun o şerefsizi de ölüme birlikte götürseydin hiç olmazsa ibret olurdu diye hayıflanıyorum. Sn.Kaya geride bırakılanların hissettiklerini biraz olsun dile getirmiş, ölmek çözüm değildir herkese mutlu,sağlıklı yaşamlar diliyorum.
Alıntı

Son Eklenenler

Copyright © 2006 Emekli Assubaylar. Tüm Hakları Saklıdır. Tasarım İhsan GÜNEŞ